Het is dodelijk vermoeiend. Continu twijfelen aan je relatie en je afvragen of jouw partner wel de ware is. Wat kun je het beste doen? De relatie verbreken of bij je partner blijven?
Liefdesverdriet doet verschrikkelijk veel pijn. Als de liefde van je leven je ook nog eens dumpt voor een 'beter' exemplaar, dan breekt je hart letterlijk in tweeën.
Niet alleen fysiek verschillen mannen en vrouwen met elkaar. Juist op mentaal niveau kunnen de verschillen gigantisch zijn. Bestaat er tussen een man en een vrouw een misverstand of conflict, dan is het wederzijdse begrip ver te zoeken.
Daar stond ze dan. Een oudere meid met felrode lippenstift, een permanentje en een bulderende lach. Wat moest ik van deze dame denken... Zou zij mijn manager zijn, vroeg ik me ruim twintig jaar terug af toen ik naast haar werd gezet achter de lopende band in een inpakbedrijf.
De maand december betekent voor veel mensen stress. Niet alleen vanwege de donkere dagen en het sombere weer, maar misschien juist vanwege de feestdagen. Je moet verplicht cadeautjes kopen (gezellig uren in de rij staan), de perfecte gastvrouw zijn (want stel je voor dat mensen je eten niet lekker vinden), alle feestjes aflopen (anders ben je saai) en gezellig zijn met je (schoon)familie (want zo hoort het).
Verlangen naar iets of iemand kan ontzettend pijn doen. Op alle mogelijke manieren probeer je die ander ervan te overtuigen dat jij de ware bent. Vaak gebeurt dat onbewust. Alle manipulatietechnieken worden uit de kast getrokken. Je laat jezelf van je beste kant zien. Je maakt jezelf vooral wijs dat het geen trucs zijn. Maar als je terugkijkt, met een minder roze bril, dan zie je vaak dat de realiteit een stuk objectiever en harder is.
De ware liefde. Of, jouw grote liefde. Is dat er een? Zijn dat er meerdere? Kun je dat überhaupt weten? Of 'voelen'?
Een van mijn vriendinnen is verliefd. Hoteldebotel verliefd. Vier maanden kent ze hem. En het klikt helemaal. Ze kan zichzelf zijn, ze hebben fantastische gesprekken, ze zijn graag samen en in de slaapkamer? Daar schijnt het ook geweldig te gaan.
'Tuurlijk houden we contact!' 'En nee hoor, als ik verhuis dan verandert er helemaal niks.' Wie heeft er niet zo'n belofte gehoord om vervolgens een vriendschap een langzame, of soms een snelle dood te zien sterven?
Zodra de avonden kouder worden, het sneller donker wordt en de uitnodigingen voor feestjes binnenstromen waarbij duidelijk wordt vermeld dat partners ook van harte welkom zijn, vraag ik me echt af: ben ik de enige single hier in Nederland?!
Zoveel mensen, zoveel meningen over ware liefde. Gisteren las ik uit het boek Alles heeft een reden van Mira Kirshenbaum. Wat zij schrijft over èchte liefde, daar kan ik me wel in vinden.
Hoe meer je krampachtig aan iets vasthoudt, hoe meer het door je vingers glipt. Vasthouden aan iets of iemand staat garant voor pijn.
Het verleden is niet meer. De toekomst moet nog komen. Er is alleen het nu. Tja, makkelijker gezegd dan gedaan. Weten en daadwerkelijk voelen, dat is een wereld van verschil.
Al eerder vertelde ik dat liefdesverdriet een van de meest pijnlijke dingen is die er is. Of je nou diegene bent die de relatie verbreekt of diegene bent die achterblijft, er is verdriet. Daarnaast is er vaak sprake van frustratie, wanhoop en machteloosheid. Bij de achterblijvende partij kan ook woede ontstaan.
'Jij vindt nog wel een leuke gozer.' 'Heb jij geen vriend, hoe kan dat nou?' 'Maak je niet druk, je hebt geen kinderen, je ziet er goed uit, dus je ligt nog prima op de markt.'