Als manager of eigenaar van een organisatie kun je je weleens eenzaam of buitengesloten voelen. Nooit zul je alle roddels horen, wordt er ècht vrijuit met je gepraat of wordt je voor de volle 100% in je team opgenomen.
Je bevindt je letterlijk en figuurlijk op een ander level. Je houdt je op werkgebied met andere dingen bezig, hebt andere doelstellingen en bekijkt zaken vanuit een ander perspectief. Heb je de leiding over medewerkers, dan is er sprake van een gezagsverhouding. Zodra daar sprake van is worden er scheidslijnen gecreëerd.
Ik kan me een heel openhartig gesprek herinneren met mijn toenmalige baas bij een reclamebureau. Hij vertelde me dat hij nooit 'one of the guys' zal zijn, hoe graag hij dat ook wilde. Altijd was hij present bij borrels, was hij de laatste die de kroeg verliet en organiseerde hij teambuidingevents. Hoe dronken medewerkers ook werden tijdens deze sociale happenings, er bleef een label op X's voorhoofd geplakt met de woorden Pas op: baas. Een volledig ongedwongen sfeer bleef achterwege.
Het is de prijs die een manager, eigenaar en zelfs partner van een manager (!) zal moeten betalen. Medewerkers zullen altijd op hun hoede zijn. Makker ben je nooit, hoe gezellig het ook is. Voor medewerkers is het altijd lekker als de manager een toiletstop maakt. Dan kunnen ze snel in een onderonsje een roddel uitwisselen. Kom je terug dan is het plotseling dodelijk stil. Tja, het kan eenzaam zijn aan de top. Mijn advies? Zoek sociale contacten vooral buiten de organisatie. De kans dat werknemers je manipuleren, argwanend aankijken, cynisch benaderen of oneerlijk behandelen is zo veel kleiner! Bijkomend voordeel: kun je ongegeneerd spuien over je medewerkers. Geloof me, ook managers hebben daar behoefte aan!
Dat is voor mij het verschil tussen een manager en een baas/chef. Die laatste vertrouw ik, de eerste is iemand die over de rug van anderen opklimt en dus nooit ergens lang blijft. Nou worden mensen tegenwoordig al snel manager genoemd en zijn het gewoon bazen of chefs. Daar praat ik aan de bar dus net zo vrij mee als wie dan ook. Mijn gedrag hangt dus erg af van het gedrag van de zogenaamde manager. Overigens wilde ik zelf nooit baas of manager worden, omdat ik zelf ook niet echt leiding accepteer.
Leiding accepteren vind ik prima zolang de leidinggevende weet waar hij of zij over praat en me op een 'normale' manier benadert. In mijn ogen betekent dat respectvol, met een luisterend oor en vooral niet neerbuigend. In het verleden heb ik weleens anders meegemaakt...
Frank Perquin • 25-02-2008, 14:16
Herkenbaar, herkenbaar... Daarom heb ik een gezellig clubje van ondernemers met personeel om me heen verzameld om vier keer per jaar iets leuks mee te doen. Lasergamen, karten én natuurlijk je gal spuien over vakbonden, overheden, medewerkers en alle andere 'lastige' factoren in het ondernemerschap met personeel....