'Jij vindt nog wel een leuke gozer.' 'Heb jij geen vriend, hoe kan dat nou?' 'Maak je niet druk, je hebt geen kinderen, je ziet er goed uit, dus je ligt nog prima op de markt.'
Als single krijg ik vaak goedbedoelde 'hart onder de riem'-opmerkingen. Alsof een relatie zaligmakend is en single zijn een tussenstation is naar een gelukkiger bestaan mèt partner.
Ik had in de ogen van de gemiddelde Nederlander alles: een prachtig koophuis, twee lieve (soms bloedjes) van honden en een man. Een geweldige man die van me hield, alles voor me overhad, maar zeker geen watje is. Het was de moeilijkste en pijnlijkste beslissing ooit om te kiezen voor het alternatief: opnieuw beginnen als alleenstaande.
De reden waarom blijkt misschien wel uit mijn huidige relatie met mijn ex. Die is namelijk, na een wat minder gezellige periode, exact hetzelfde als tijdens mijn relatie destijds. Nog steeds is hij de eerste die ik bel als er wat is. Mij kan opvrolijken als ik down ben. En mij concreet advies kan geven bij dilemma's.
Toch ben ik blij dat ik de relatie destijds heb beëindigd. Hij overigens ook. Inmiddels heeft hij ruim een jaar een nieuwe vriendin en ben ik oprecht blij voor hem. Met haar kan hij dingen delen die hij met mij niet kon delen. En andersom. Nog steeds zou ik voor hem door het vuur gaan. En hij voor mij. Helaas is liefde alleen niet genoeg om bij iemand te blijven.
Morgen deel 2.
@Julia. Zeker leuk om je te zien: je straalde helemaal, ook al had je zojuist geattacked ;-)
@ Peggy-Sue. Wat fantastisch leuk om van je te horen! Ik hoop dat het goed met je gaat en zie ernaar uit om je weer te spreken.
Liefde alleen is niet genoeg? Maar wat zocht je dan nog meer, wat miste je?
Van attack ga ik JUIST stralen! Had dat programma EEUWEN geleden moeten ontdekken, hahaha. It makes me happyhappyhappy!
Dit is mijn uitgangspunt om uiteindelijk zo'n relatie op te kunnen bouwen met mijn (ex) man. Ondanks het cynisme van bijna iedereen in m'n omgeving. En ondanks de pijn en het verdriet die ik nu voel, omdat deze weg niet mijn keuze is. Maar als iemand het kan, dan ben ik het wel.
@Ootje. Wat een mooi en krachtig streven. Uiteindelijk gaat het er niet om wat anderen denken, maar wat jij denkt en vooral voelt. Dat is het allerbelangrijkste. En ja, als je gelooft dat je het kan, dan lukt het ook. Geef jezelf daar wel de tijd en ruimte voor. Afscheid nemen doet pijn en is een proces dat gepaard gaat met vallen en opstaan.
Julia Perez • 25-05-2010, 16:41
Mooie cliffhanger...you're making me curious! By the way, het was super om je te zien zaterdag! x