Door een langdurige lekkage van mijn douche moesten er een hoop rottende balken onder mijn huis vervangen worden. Dus had ik de afgelopen anderhalve week een bouwvakker in huis. In eerste instantie niet zo fijn. Plotseling moet je je huis delen met een onbekende, je huis wordt een enorme puinhoop en daar bovenop word je ook nog eens op kosten gejaagd.
Gedwongen tot aanpassing
Toch went alles. Zelfs een bouwvakker die om 7.45 uur fris en fruitig op je stoep staat. Aangezien ik thuis werk en zeker niet voor 07.30 uur opsta moest ik me aanpassen aan zijn werkschema. Ik moest eerder opstaan dan normaal. Eerder douchen en eerder ontbijten. Daarnaast moest ik de consequenties ondergaan van het onderhoud. Alles in mijn keuken werd bedekt met een enorme stoflaag. Op sommige dagen kon ik niet douchen en koken. Mijn huiskamer veranderde in een opbergruimte met onderhoudsspullen. Het uur onderhoud werd een dag onderhoud. Twee dagen. Een week. Uiteindelijk is de beste man ruim anderhalve week aan het werk geweest.
Bye bye stilte
Als ik thuiswerk is het muisstil. Dat vind ik prettig en rustig. Muziek en mensen leiden me af. Maar plotseling had ik er een vrolijke, zingende collega bij. Ik hoorde muziek vanuit de keuken. Geloop, gesjouw, gezaag, geboor, geveeg. Weg stilte.
Nou had ik me suf kunnen irriteren. Me druk kunnen maken. Volop stress kunnen ervaren omdat de situatie niet was zoals ik wenste. Met stilte ben ik namelijk veel productiever. Een paar dagen niet thuis kunnen douchen is ook niet bevorderlijk voor je humeur. Daarnaast hou ik van een schoon, stofvrij huis. Extra spullen in mijn huiskamer vind ik ook niet zo prettig.
Gestresst?!
Ergens was ik verbaasd door mijn relaxtheid. Jaren terug zou ik me namelijk suf hebben geërgerd. Al die herrie. Al die stof. Al die spullen. Niet kunnen douchen en koken. Een opengebroken gang en keuken. Elke dag een onbekende over de vloer. Mijn hele dagritme in de war! Door een switch te maken in mijn hoofd voelde ik nauwelijks stress. Ik accepteerde wat er was en dealde ermee.
Hoe flexibel ben jij als dingen niet lopen zoals jij wilt?
Ga flexibel en creatief om met de dingen die op je pad komen. Dit zorgt voor minder stress, meer rust en meer geluk.
Overigens heeft de bouwvakker me ook een paar dingen geleerd:
- Ik moet vaker naar de Praxis (Een nieuwe kapstok kopen hoeft niet, ik kan de kapotte haakjes ook gewoon vervangen).
- Zingen tijdens je werk kan best gezellig zijn. Een muziekje op de achtergrond ook (Ik genoot gezellig mee en kon genieten van het plezier dat de bouwvakker had in zijn werk).
- Lunchen doe je op de bank of aan tafel zodat je echt kan genieten van je boterhammen, je koffie en de rust (en lunchen doe je niet achter je pc om tijd te besparen).
Altijd grappig om te zien achter af hoe makkelijk dingen gaan als je zelf al makkelijk over de dingen gaat denken waar je normaal moeite mee heb.
En nog leerzaam ook uit jou verhaal :D
@Angelique. Opspringen voor een vlek? Fijn dat je jezelf niet meer laat opjutten door zoiets kleins als een vlek! Dat lijkt me supervermoeiend. @Joop. Ik probeer uit elke gebeurtenis lering te trekken en om er iets positiefs uit te halen. Dat helpt om dingen te relateren.
Goeie insteek.
Ik probeerde alleen maar duidelijk te maken dat de dingen waar men moeite had achter af eigenlijk niet zo erg waren, als men dacht.
Hoe dan ook, leuk verhaal met plezier gelezen.
Ik herken er wel wat van mij in :)
Hm, ja Louise, erg he? Ik heb me vroeger druk gemaakt om dingen, jeetje. En dan dat negatieve getetter in mijn hoofd, daar heb ik nog steeds moeite mee, maar ik ben me ervan bewust en probeer het dan los te laten.
Fijn dat je weer de tijd neemt om te schrijven. Ik herken er steeds zóveel in en dat maakt het dan weer makkelijker om het los te laten. Dankjewel! <3
@Angelique. Wat leuk om te lezen dat herkenning ervoor zorgt dat je dingen makkelijker kunt loslaten. Ik wil zeker de tijd blijven nemen om blogs te schrijven. Soms gaat de tijd zo hard dat ik denk: shit, alweer een week voorbij zonder een blog. En dat terwijl ik blogs schrijven juist leuk vind! Dus het is goed dat je me erop hebt aangesproken ;-)
Angelique • 25-11-2011, 17:20
Weer heerlijk geschreven. Ik herken het wel. Ook ik maak me niet meer druk om zulke dingen, het is zoals het is. Tuurlijk is er dan even ergernis, maar dat schuif ik dan maar gauw weg. Vroeger kon ik tijdens een film van de bank springen om een vlek op de deur weg te vegen. Nu laat ik zo'n vlek gerust een paar dagen zitten. Máar als ik dan ook begin... Bij de verbouwing van onze badkamer gingen we gepakt en gezakt bij mijn schoonouders douchen. Het kostte veel tijd, maar was dan ook weer gezellig. En dan zag ik thuis de stof even niet ;-)