Mental Fitness 4U: balans tussen verkopen en informeren

Apetrots, vol energie en hyper. Ik kan nauwelijks verwoorden hoe ik me voel. Na maanden van nadenken, twijfelen, overwegen, uitstellen en de andere kant op kijken hakte ik vorige maand de knoop door. De training Mental Fitness 4U was geboren. Ik kon eindelijk mijn passie voor de sportschool combineren met het mentale! Nauwelijks twee weken terug verkondigde ik voor het eerst in een van mijn lessen op de Sportlagune dat ik deze training ga geven. Sinds gisteren is de groep officieel vol.

Als ik op mezelf terugkijk denk ik: de dingen die ik behandel tijdens de training mag ik zelf ook wel wat meer toepassen. Durven zeggen dat ik iets goeds te bieden heb, niet bang zijn om een boodschap van mezelf te verkondigen, niet van tevoren al bepalen of iemand op je zit te wachten of niet. Waarmee ik bedoel dat ik denk dat mensen uit de Bodybalance wel geïnteresseerd zijn, en mensen uit de Bodypump niet. Laat mensen dat zelf bepalen! Ik kan aan het einde van een les toch gewoon vertellen dat ik een training geef? Of mensen zich willen inschrijven mogen zij vervolgens zelf beslissen.

In feite liep ik tijdens de marketing van deze training tegen mijn eigen onzekerheid aan. Ik nam niet alle kansen aan om mezelf te promoten. Gewoon omdat ik niet zo ben, of beter gezegd, niet een verkoopimago wil hebben. Een imago dat ik mensen wat wil aansmeren.

Maar hoe bepaal je de balans tussen duidelijkmaken aan mensen dat je wat goeds te bieden hebt en jezelf verkopen? Het een gaat niet zonder het ander. Als ik lid zou zijn, zou ik het bestaan van zo'n training graag willen weten. Als er vervolgens nauwelijks wordt gecommuniceerd dat deze training bestaat, mis ik deze kennis. Sterker nog, zou ik het vervelend vinden dat ik niet op de hoogte was! Er zijn geen flyers opgehangen, geen posters, er is niet via de nieuwsbrief gecommuniceerd van het bestaan van deze training. Ik heb het alleen verteld in een paar Bodybalance-lessen en gisteren tijdens de yogaflow-les.

Hmm, dit geeft me te denken voor de volgende keer.