'Hoi Louise en Wout, ik krijg jullie helaas niet te pakken, maar Emily heeft buikpijn. Kan iemand haar ophalen?'
Via de school-app kreeg ik gisteren dit bericht. Natuurlijk halen we haar op. Ze was de afgelopen dagen al een beetje snotterig en hangerig, dus verbaasd was ik niet.
Toch kwam ze op mij niet heel ziek over. Uiteindelijk heb ik er niet veel aandacht aan besteed en leek ze geen last meer te hebben van buikpijn.
Net voor het slapengaan, tijdens een knuffelmoment, begon Emily te vertellen.
'Ik vind het moeilijk bij juf L.'
Direct kreeg ik flashbacks van 2 andere momenten waarop ze vertelde dat ze nu taakjes moet doen die ze moeilijk vindt.
Wacht eens even.
Ik vind het moeilijk... tot 3 keer aan toe.
Op school krijgt ze plotseling buikpijn...
Zodra ze thuis is, buikpijn weg.
'Zeg je dat ook tegen de juf dat je het moeilijk vindt?', vraag ik.
Nee, schudt Emily.
'Zullen we thuis oefenen met de taakjes? Dan is het bij juf L. minder moeilijk.
Ja, knikt Emily.
'En als je het moeilijk vindt, dan mag je dat best tegen de juf zeggen. Dan kan ze helpen.'
Hoe goed luister jij naar de signalen van je kind? Zowel fysiek, mentaal of emotioneel? En hoe goed luister jij naar de signalen die jouw eigen lichaam je geeft? Of jouw gemoedstoestand?
Als een kind in groep 2 al psychosomatische klachten kan ontwikkelen, hoe is het dan gesteld bij volwassenen?
Hoe vaak heb jij last van nekpijn, hoofdpijn, rugpijn, schouderpijn of andere soorten fysieke pijn? En hoe verklaar jij dan jouw klachten?
Volgende vraag is dan: hoe ga jij met je klachten om? Neem je ze serieus, of negeer je ze liever weg omdat ze vervelend zijn?
Pijler 1 voor een optimale (mentale) gezondheid is zelfinzicht. Hoe beter jij jezelf kent, hoe beter jouw keuzes worden om je goed te voelen. Wil jij jouw gezondheid via (body & mind) coaching optimaliseren? En daardoor beter in balans zijn, je fit en (mentaal) sterk voelen? Neem gerust contact op om de mogelijkheden te bespreken.