"Hoe zit het eigenlijk met de genen? En mensen die zeggen dat ze altijd zo zijn geweest?" Deze vraag kreeg ik afgelopen donderdag tijdens een workshop die ik gaf aan vrijwilligers bij stichting Vivaan.
Een goede en zeer interessante vraag. Want, hoe zit het met de genen en je basisgeluksgevoel? Kun je jouw gevoel van tevredenheid en geluk wel veranderen? Of ben je gedoemd om afhankelijk te zijn van je genen? Juist als je 'van nature' niet de meest optimistische persoon bent?
Deels wel en deels niet. Wat blijkt? Volgens psycholoog Sonja Lyubomirsky heeft iedereen een setpoint van geluk, ofwel een vaste waarde van geluk. Dit is een punt van geluk, een basisgevoel van tevredenheid die je bij de geboorte hebt meegekregen. Het is ook een punt van geluk waar je naar terugkeert als er iets negatiefs of positiefs gebeurt. Of dat nou een scheiding is, verlies van je baan, het winnen van de loterij of een promotie. Na een heftige negatieve of positieve periode kalmeert je gevoel en kom je terug naar je setpoint. Dit setpoint bepaalt voor 50% hoe je je over het algemeen voelt.
10% van hoe je je voelt wordt volgens Sonja Lyubomirsky bepaald door je levensomstandigheden. Ofwel, ben je rijk of arm? Ben je gezond of ziek? Ben je getrouwd of gescheiden? De overige 40% wordt bepaald door de manier waarop je denkt en in het leven staat.
Als je geluk hebt en je hebt een hoog setpoint van geluk, dan hoef je dus weinig te doen om je goed te voelen. Misschien ken je dit soort mensen wel in je omgeving. Het zijn de mazzelaars. Deze mensen zijn gewoon gelukkig.
Heb je pech omdat je een wat lager setpoint hebt, dan is er werk aan de winkel. Je kunt je richten op de 10%, bijvoorbeeld door meer geld te verdienen, mooie spullen te kopen, of je ideale partner te zoeken. Nog beter is het om je te richten op de 40% waar je meteen invloed op hebt. De manier waarop je denkt.
Kortom, je bent geen slaaf van je genen! Net zoals je moet bewegen of sporten om je fysiek sterk te voelen, zo zul je bij een lager setpoint je mentale conditie moeten trainen om je goed en optimistisch te voelen.
Heb je hulp nodig om de 40% van je geluksgevoel te trainen zodat jouw basisgeluksgevoel wordt vergroot? Wil jij weerbaarder en positiever in het leven staan? En dat in 3 praktische en doelgerichte sessies? Of ben je geïnteresseerd in een prikkelende workshop of lezing waarin ik medewerkers meer vertel over mentale fitheid en hoe je deze fitheid kunt trainen? Neem dan gerust vrijblijvend contact met me op.
Het is zeker mogelijk om je geluk te vinden! Als je maar kijkt naar de dingen waar je zelf invloed op hebt. Een ander kun je niet veranderen, daar is de ander zelf verantwoordelijk voor. Met andere woorden: motivatie om te veranderen moet vanuit een persoon zelf komen. Hetzelfde geldt voor bepaalde inzichten. In dit geval het inzicht dat het geluk niet zozeer bij anderen te halen valt, maar vooral bij jezelf. Als een ander niet voor dit inzicht openstaat, dan kun je maar beter accepteren dat dit zo. Dat voorkomt een hoop frustratie. Wel kun je af en toe op een vriendelijke en open manier jouw mening delen en zelf 'het goede voorbeeld' geven. Denk er dan wel aan dat je niet de intentie hebt om de ander te veranderen. Want daar zal de ander zeker met weerstand op reageren!
GEDREVEN DOOR ONZE SLAVENGENEN DAN WEL KUDDEGEDRAG
De tijd zou ‘moeiteloos en tijdloos’ dienen te zijn en niet de schrik van; â€Go is het alweer zo laat†- “Hoe kon dit nu gebeuren†– waarom moest mij dit overkomenâ€. Dit zijn kreten die ontstaan omdat we niet wakker zijn, maar slapende meegaan via ons vegetatieve bewustzijn! Gedreven door onze slaven genen, is meelopen in de meuten, je afhankelijk maken van een groep en niet zelf de leiding durven nemen. Een competitief leven, beter willen als de ander willen zijn door je plagiaten denken en hierdoor als een parkiet in een kooi gevangen tegen een spiegeltje tikt.
lonesome • 10-06-2014, 11:42
wat mooi om te lezen. Het is dus wel degelijk mogelijk om je geluk te vinden!
Hoe moet ik omgaan met iemand met wie ik al heel lang samen ben die dat niet erkent of kan erkennen en daarom het geluk nu bij anderen zoekt?