Laatst kreeg ik een kritische vraag voorgelegd: 'Hoe kun je mensen coachen als je zelf de indruk wekt dat je je werk en privé niet in balans hebt?' Nee, ik was niet gepikeerd. Eerder kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. De beste coaches en psychologen hebben zelf ook weleens op de andere stoel gezeten.
Dat is tenminste mijn mening. Als je zelf issues hebt gehad weet je precies hoe iemand zich voelt, welke gedachten er allemaal door je hoofd rondspoken en welke blokkades er zijn als je je situatie wilt veranderen.
Er is herkenning, de coach of psycholoog stelt probleemloos de juiste vragen en drukt direct op de juiste knoppen. En ja, ik heb problemen gehad met mijn werk- en privébalans. En wanneer heb je een probleem? Als jij en/of je partner/gezin er last van hebt. Ik was zo bezeten door mijn werk dat mijn toenmalige vriend me op een gegeven moment belde en zei: 'En nu kom je naar huis!' Zeer begrijpelijk omdat overwerken voor mij een regel was, geen uitzondering (en dan ging het echt niet om een uurtje...)
Ja, op dit moment heb ik een druk leven. Maar het stoort me niet en ik heb er geen last van. Gebeurt dat wel, dan weet ik wat me te wachten staat: minder dingen doen en m'n rust pakken. Verder ga ik gewoon door met alle activiteiten die ik onderneem. Heerlijk!
In een grijs verleden heb ik bij een farmaceutisch bedrijf gewerkt. Dat bedrijf organiseerde weleens congressen voor bijvoorbeeld longartsen. Onze PR man heeft toen een foto gemaakt van de overbloezende asbakken in de congreszaal (tja...toen werd het ook nog normaal gevonden dat er te pas en te onpas overal gerookt kon worden). Dus...longartsen die naar een wetenschappelijk congres gaan over longkanker en onder het bekijken van enge fotos van geasfalteerde longen het dak er af roken...
Ik vind het mooi dat je dit soort dilemma's op je blog aankaart. Geen blinde vlek te zien hoor ;-) Immers, je kaart het dilemma openlijk aan en je reflecteert er over. Blinde vlekken reflecteren niet.
Een coach kan als rolmodel dienen voor een cliënt. In dit geval een echt menselijk rolmodel dus. Een betere coach kan iemand zich niet wensen lijkt me.
Barbara • 03-02-2010, 16:01
De volgende keer kun je gerust zeggen dat iedereen een professionele blinde blek heeft, welk vak je ook uitoefent. Zo is een psychiater een slechte behandelaar van zijn eigen problemen, kan een arts flauwvallen van zijn eigen bloed (!) en maakt een boekhouder ook wel eens een rekenfoutje.
Die persoon vult 'practice what you preach' wel heel letterlijk in...