Soms blader ik weleens in huis-aan-huisbladen en bekijk ik de advertenties. Gewoon uit nieuwsgierigheid of uit verveling. Gisteren viel mijn oog op een bijzondere advertentie.
Het eerste wat ik las was het volgende:
Voor ons professionele Customer Care Center in Alkmaar zijn wij op zoek naar: VERONICA FANS.
Goh dacht ik, wat een leuke manier om personeel te werven. Dat moet mensen prikkelen om verder te lezen.
Als fan van het Veronica Magazine benader je telefonisch diverse klanten van Veronica ter promotie van het magazine. Je benadert (ex) leden commercieel, vriendelijk en volwassen. Je hebt goede kennis van de computer, goede beheersing van de Nederlandse taal en bent minimaal 15 uur per week beschikbaar of drie avonden van 17.30 - 21.30 uur.
Standaard en niets geks aan. Tot ik het volgende las:
Jij zelf krijgt na 40 gewerkte uren een half jaar abonnement gratis op het dubbeldikke Veronica magazine.
Huh? Wat is dit nou voor een bizarre beloning? Zou het niet zo zijn dat echte fans al lang een abonnement op het magazine hebben? En, wat kost een halfjaarabonnement nou precies? Rond de dertig euro? En dat voor veertig uur werken? En daarna dan? Ik mag hopen dat dit callcenter naast een gratis abonnement ook loon uitkeert, maar dat blijkt niet echt uit de advertentie.
Nog zo'n opmerkelijke zin:
Wil jij deze uitdaging aangaan, neem dan telefonisch contact op en laat je uitnodigen voor een kennismakingsbijeenkomst.
Ik zie het al voor me. Al die ronddolende tienerzieltjes verzameld in een grote ruimte. Een wijze goeroe van het callcenter probeert de jongeren te motiveren om minstens veertig uur telefoontjes te plegen. Bij voorbaat ervan uitgaande dat deze tieners na dit tijdsbestek schoon genoeg hebben van dit bijbaantje. Geweldige motivatietechniek. Zou dit callcenter nou echt denken dat een dergelijke aanpak werkt?