Mensen houden van hokjesdenken. Zodra ze een beeld van een situatie hebben gevormd blijft dat beeld als een kras op een steen in het geheugen gegrift. Dat geldt ook voor meningen over mensen. Al bij het eerste contact krijgen mensen een stempel. Aardig. Niet aardig. Arrogant. Afstandelijk. Open. Vriendelijk. Luidruchtig. Introvert. Slim, dom... Dat helpt om de wereld overzichtelijk te houden.
Is je overtuiging de realiteit?
De sportschool is een goede plek om je eigen overtuigingen en vooroordelen te testen. Juist omdat iedereen in sportkleding rondloopt en je op basis van deze kleding niet goed kunt inschatten wat iemand in het dagelijkse leven doet. Ik vind het elke keer weer verrassend hoe ik mensen een stempel geef, ze een beroep of werkzaamheden toeschrijf, om vervolgens volledig verrast te worden door de realiteit. De ongemakkelijk bewegende man rechtsachter in de zaal blijkt directeur te zijn van een groot bedrijf. De stille, teruggetrokken dame die altijd aan de linkerkant van de zaal staat is kleuterjuf. De jongeman die trouw mijn Bodybalancelessen bezoekt is timmerman.
Is alleen datgene wat je ziet realiteit?
Natuurlijk werkt het ook andersom. Gisteren vertelde een deelnemer uit mijn groepsles dat ze per toeval op mijn website is gekomen en verrast was door de dingen die ik doe. Deelnemers zien mij in de rol van instructeur en gaan er voor het gemak vanuit dat ik alleen maar lesgeef op de sportschool. Logisch, maar voor mij niet de realiteit. Ik doe ook veel andere dingen.
Ik wil overzicht!
Het brein snakt naar eenvoud en overzicht. Dat is begrijpelijk omdat we in het dagelijkse leven veel informatie moeten verwerken. Vaak is dat ook handig. Als je weet dat je bijna over je nek gaat bij het eten van spruitjes, dan zet je ze niet wekelijks op tafel. Als je hond graag andere honden aanvalt, dan loop je niet voor de lol tijdens hondenspitsuur door het park.
Mensen zijn veelzijdiger
Mensen, dat is een ander verhaal. Een mens is zo veelzijdig als er soorten thee zijn. Ook situaties lokken bepaald gedrag uit. Als ik me ongemakkelijk voel, kan ik volledig stilvallen. Als ik me goed voel, klets ik mensen de oren van het hoofd. Ben ik dan stil of druk? Of gewoon beide afhankelijk van de situatie?
Ga eens voor jezelf na. Hoe snel stop jij mensen in een ijzeren hokje? Blijf jij open voor de veelzijdigheid van een mens? Of laat jij je leiden door je eerste oordeel?
Hey louise ,
Mooi beschreven ik kan je alleen niet vatten over de eenvoud van het menselijk brein.
Bedoel je daar mee dat de mens en het brein twee verschillende concepten zijn?
Of dat we denken het altijd beter te weten als zijnde het ego, en als mens zijnde eigenlijk elkaar en ons zelf beter behandelen?
Greetz Joop
Dank je wel voor jullie reacties. Marc, ik ben het met je eens! Joop, wat ik bedoel is dat ons verstand/ego de makkelijkste weg wil nemen. Nadenken kost veel energie dus is het prettiger voor het verstand/ons ego om snel conclusies te trekken. Er bestaat verschil tussen de mens zonder oordeel, onze essentie, en de mens met oordeel, de invloed van ons ego. Zonder de invloed van ons ego behandelen we elkaar en onszelf inderdaad beter. Het gaat erom dat we ons ego accepteren, maar ons er niet al te negatief door laten beïnvloeden.
Zoals je het nu beschrijft komt het over als of het ego een derde persoon is, klopt dat? een soort van toneel karakter?
Niet zozeer een derde persoon, je ego hoort namelijk wel bij je. Alleen kun je ervoor kiezen om je niet al te veel door dit ego te laten beïnvloeden. Je kunt het inderdaad zien als een toneelkarakter, een masker, een imago dat je ware essentie verbloemd. Je ware essentie is mooi en liefdevol, je ego wil van alles, van jezelf en van anderen.
Eerlijk gezegd ben ik eigenlijk best benieuwd wat die ware essentie van de mens eigenlijk is, iedereen heeft daar natuurlijk zijn/haar eigen idee over als je het vraagt.
Maar heeft iemand het echt gezien zonder er een realiteitsloos verhaaltje van te maken?
Het doet je denken wat mensen allemaal wel niet kunnen, en hoe weinig we weten.
Anywho leuke blog Louise vindt altijd fijn om je blog zo nu en dan te lezen :)
Dank je wel Joop! Ja, er zijn wel mensen die hun ware essentie ervaren, maar dat zijn er niet veel. Als je zo iemand ontmoet of aanhoort, dan merk je dat. Je voelt heel veel warmte en liefde. Ze kijken naar je zonder oordeel en zullen je nooit veroordelen. Ik heb er een paar ontmoet of gezien/aangehoord tijdens een lezing: Byron Katie, Jan van Delden en Jan Geurtz. Dat is echt een hele bijzondere ervaring!
Marc Vaessen • 14-11-2012, 17:07
Hoi Louise,
Weer een mooie tekst
Ik heb al lang geleden geleerd dat een eerste indruk zeker niet juist hoeft te zijn en laat me daar ook zeker niet door leiden.
Wat iemand meemaakt in het leven kan zijn/haar gedrag behoorlijk veranderen en je weet niet wat er is gebeurd vlak voor die eerste kennismaking. Iemand die bijvoorbeeld net promotie heeft gekregen zal heel anders overkomen dan als die zelfde persoon net te horen heeft gekregen dat hij/zij ontslagen wordt
Mijn mening over iemand kan dan ook vrij makkelijk aangepast worden naar mate ik meer over die persoon te weten kom. Daarbij let er er wel op dat wat anderen over die persoon te zeggen hebben ook gekleurd is door hun mening over die persoon.
Ik vind dat mensen niet in een hokje geplaatst horen te worden, aangezien iedereen uniek is en andere dingen heeft meegemaakt. Als je dan perse mensen in een hokje wilt plaatsen, geef dan iedereen zijn of haar eigen persoonlijke hokje (wat het nut van in hokjes plaatsen eigenlijk al weer teniet doet)
Groetjes
Marc