'Hoe heb je dat ervaren, de verhuizing van Alkmaar naar Veghel?' Onlangs stelde een kennis mij deze vraag. Een interessante vraag. Want hoe voelde het om deze stap te maken? Om 14 jaar herinneringen achter me te laten? Om helemaal opnieuw te beginnen? Zowel op werkgebied als privé? Ruim een jaar later kijk ik terug...
Ik wil graag weten waarom ik zo ongelukkig ben terwijl ik alles heb. Een vriend, een huis, voldoende geld om rond te komen. Ik weet echt niet wat er aan de hand is.
Via de mail kreeg ik deze vraag binnen. Ik merk dat meer mannen en vrouwen hiermee worstelen. 'Alles' hebben en niet gelukkig zijn. Wat is er aan de hand?
"Ik hoor vaak dat ik rustig overkom. Maar ondertussen is het enorm druk in mijn hoofd. Soms word ik gek van mijn eigen gedachten." Zo geeft een cliënt eerlijk toe. Ik kom ze vaker tegen in mijn dagelijkse werk. Mensen die voor de buitenwereld heel rustig overkomen, maar ondertussen chaos voelen in hun hoofd.
"Ken je dat niet? Je maakt keuzes, je doet dingen, en op een dag word je wakker en dan denk je. Waar ben ik in godsnaam mee bezig? Is dit het leven wat ik wilde?" Het is zuur. Beseffen dat je niet het leven leidt dat je gelukkig maakt. Mijn cliënte baalde duidelijk van haar leven. En zo ken ik meer mensen die ongelukkig zijn. Ze hebben het gevoel dat ze vastgeketend zitten in hun eigen leven.
Je bent te dik. Te dun. Lelijk. Zwak. Dom. Niet-productief. Niet-ambitieus. Niet succesvol. Waardeloos. Niet goed genoeg... Al zouden we dit soort dingen tegen onze vrienden zeggen, dan zouden we geen vrienden meer overhouden. Dus waarom zeggen we dit soort dingen tegen onszelf?
Je hebt een geweldige avond met een vriend, je partner of familielid. Je lacht, hebt plezier, drinkt een drankje, je eet wat, hebt inspirerende gesprekken en je voelt je goed. Plotseling gebeurt er iets. De ander zegt of doet iets wat je niet leuk vindt. Vanaf dat moment voel je je naar. Misschien zeg je er iets van. Misschien niet. Je blijft denken aan dat ene ding. Die opmerking. Of die ene blik. Wat de ander daarna ook doet of zegt. Het is te laat. Wat een geweldige avond was, is nu een drama.
Iemand is aardig of niet aardig. Je bent goed of slecht. Een film is geweldig of juist vreselijk. Wat er ook gebeurt, je hebt direct een streng oordeel klaar. Een middenweg is er niet. Jouw wereld is zwart of wit.
Het lijkt simpel. Je dagen en je tijd goed indelen. Toch merk ik tijdens coachingsgesprekken en trainingen dat veel mensen hun tijd inefficiënt indelen. Daardoor gaat er kostbare tijd verloren, verlies je energie en heb je aan het einde van de dag een onvoldaan gevoel. Vandaag zes timemanagementtips om je mentale fitheid te verbeteren!
Poppetjes in het hoofd. De een is verstandig. De ander losbandig. Weer een ander is vrolijk. De volgende is avontuurlijk en eigenzinnig. Iedereen heeft poppetjes in het hoofd. Delen van jezelf die bij jou horen. Poppetjes die je ouders voor je hebben gekocht, die je van vrienden hebt gekregen of die je zelf hebt uitgekozen.
Een file naar het strand. Nummer 11 zijn bij de kassa. Een vriendin die niet snel genoeg reageert op mijn berichten. Moeheid voelen terwijl ik niet moe wil zijn. Als ik gefrustreerd ben, dan is dat meestal omdat ik de situatie waarin ik zit niet accepteer. Inmiddels is de frustratie veel minder. Ik besef nu dat ik niet op alles grip heb en hoef te hebben.
Hoe gaat het met je? 'Nou goed.' 'Ja, lekker hoor.' 'Druk.' Heb je ooit weleens gehoord: 'Ik heb een enorme kutdag.' Grote kans van niet. A. Omdat je een klotegevoel niet met iedereen wil delen. En b. Omdat het niet hip is om je slecht te voelen.
Invullen. Mensen doen dat graag en vaak. Logisch en heel menselijk. Vanuit je verleden heb je ervaringen opgebouwd waaruit je de toekomst denkt te kunnen voorspellen. Er is slechts een blik, woord of gebaar nodig om jou zekerheid te geven: ik heb gelijk.
Goed is goed genoeg. Denk je nu: prima, maar niet voor mij. Dan kamp je misschien met een obsessieve vorm van perfectionisme: je bent nooit tevreden en streeft onmogelijke, hoge doelen na.
"Ik begin steeds meer te denken dat mensen niet kunnen veranderen", vertelt een vriendin, tevens stresscounselor tijdens een gezellige lunch. "Het kost een stuk minder moeite om jezelf te accepteren zoals je bent. Veranderen is stressvol!"
De afgelopen weken had ik een missie. Een missie om op werkgebied te onthaasten zodat ik kon bijtanken. Het is gelukt. Ik voel me energieker, vrolijker en lekkerder in mijn vel.
We moeten wat af op een dag. Je moet op tijd opstaan, aankleden, douchen, ontbijten, naar je werk, rekening houden met collega's, deadlines halen, je huis opruimen, boodschappen doen, gezond eten, voor je gezin, familie en vrienden zorgen en voor ze klaarstaan, sporten of bewegen, het nieuws kijken en op tijd naar bed. Veel van dit gemoet hoort bij het dagelijkse leven, maar een hoop gemoet zorgt alleen maar voor onnodige stress.