Hoe kan het zijn dat iemand van de een op de andere dag plotseling uitvalt?' Ik wil het snappen, vroeg laatst een manager aan mij. 'Als het niet goed gaat, dan trek je toch aan de bel?' Ja en nee. De meeste mensen die met burn-out-gerelateerde klachten ziek worden kunnen achteraf prima vertellen waar het mis is gegaan. Anderzijds is het niet eenvoudig om de sluipende opbouw van een burn-out te herkennen. Daarnaast willen veel mensen uit schaamte of faalangst niet toegeven dat het minder goed gaat. Kortom, verschillende factoren spelen een rol. Wat zijn deze factoren? En hoe kun je voorkomen dat je compleet opbrandt?

Toen ik jaren geleden voor het eerst kennismaakte met de ademmethode Liquid breath vond ik het eerlijk gezegd niet fijn. Ik voelde me tijdens deze ademsessie enorm ongemakkelijk en dacht: dit is niks voor mij. Toch bleef ik door de jaren heen gefascineerd door de mogelijkheden om via ademhaling te werken aan fysieke en mentale gezondheid. Inmiddels ben ik opgeleid tot Liquid breath trainer en zet ik deze methode in tijdens psychologische behandelingen. Met succes: zeker 95% van de medewerkers rapporteert een positief effect.

"Vind je je werk leuk?" Het lijkt een simpele vraag. En een vraag die snel en goed te beantwoorden is. Dat zou je tenminste denken. Toch spreek ik veel medewerkers in de spreekkamer die niet altijd een duidelijk antwoord geven. Voor mij is dat een signaal om te onderzoeken of iemand wel op de juiste (werk)plek zit. Is dat niet het geval, dan is de kans groot dat iemand allerlei vage fysieke en mentale klachten ontwikkelt zoals onzekerheid, somberheid, faalangst, hartkloppingen, piekergedrag, perfectionisme of onrust.

"Heb je nog een tip voor me?", vroeg ik een cliënt, nadat ons traject was afgerond. "Ja, dat heb ik. Dat je yoga eerder in de behandeling introduceert. Pas toen we samen yoga gingen doen en ik op dat gebied huiswerk kreeg, voelde ik vooruitgang. Ik had nooit gedacht dat yoga in combinatie met gesprekken zoveel zou opleveren. Bedankt daarvoor!"

Op 10 oktober 2019 trad ik officieel in dienst bij HumanCapitalCare. Inmiddels zijn we 1 jaar verder en is mijn contract verlengd. Een goed moment om terug te blikken. Kort samengevat: ik heb ontzettend veel geleerd. En wat zit ik toch goed op mijn plek!

Blij zijn met kleine dingen. Genieten. Vrolijk zijn. Weinig storende gedachten hebben of angst. Wie wil dat niet? Mijn tweejarig dochtertje Emily is voor mij een inspiratie. Leer van de manier waarop zij in het leven staat. Misschien dat jouw leven, net zoals mijn leven, ook relaxter en prettiger wordt.

Het coronavirus is een groot wereldwijd probleem waar veel mensen de gevolgen van ondervinden. Hoe zorg je ervoor dat je mentaal sterk blijft, je angst beperkt en zo min mogelijk piekert? In dit blog geef ik 9 praktische tips.

Afvallen. Stoppen met roken. Meer bewegen of sporten. Het zijn bekende goede voornemens. Grote kans dat mensen inmiddels weer kilo's aankomen, opnieuw beginnen met roken of de rest van het jaar sponsor zijn van hun sportschool. Waarom mislukken goede voornemens? En hoe kun je dit voortaan voorkomen?

Inmiddels werk ik ruim 2 maanden bij HumanCapitalCare.  En ik kan niet anders zeggen: ik ben blij met de stap die ik heb genomen.

Juli 2005. De maand en het jaar waarin ik officieel als zzp'er begon. Ruim 14 jaar later besluit ik om in loondienst te gaan. Wat een enorme verandering. En wat heb ik er zin in!

Vorige week kreeg ik deze e-mail: "Ik kwam je artikel tegen op jouw website 'Zwangerschap en je hormonen. De (slechte?) relatie met je partner'. Het is zo herkenbaar. Ondanks dat het herkenbaar is, maakt het je relatie ook zo onzeker."

Afgelopen week kreeg ik een e-mail met een confronterende vraag: Er is bijna niets te vinden over hoogzwanger je moeder verliezen. Fijn om jouw blogs hierover te lezen. Ik voel eindelijk herkenning omdat ik hetzelfde heb meegemaakt. Eigenlijk heb ik een vraag: hoe ben jij hiermee omgegaan?

Een van mijn opdrachtgevers vertelde het volgende: 'Mijn medewerkers klagen dat het zo ontzettend druk is. Ik wil weten of het daadwerkelijk zo druk is, of dat ze zich druk maken. Want daar zit toch echt een wezenlijk verschil in.'

20 mei wordt Emily officieel een peuter. Het afgelopen anderhalf jaar dacht ik nog vaak: goh, wat is ze toch een gemakkelijk, rustig, vrolijk en lief meisje. Alle verhalen over stress en irritatie tijdens het moederschap, daar herken ik me nauwelijks in. Zo denk ik nu: de rust is over. Emily zoekt grenzen op en ik moet heel bewust zijn in mijn gedrag en de dingen die ik zeg.

Iedereen wil gelukkig zijn. De manier waarop we dit geluk zoeken verschilt van mens tot mens. Niet iedereen slaagt hierin. In deze serie van blogs ga ik dieper op dit onderwerp in. Hierbij gebruik ik mijn persoonlijke ervaring en mijn praktijkervaring als psycholoog, trainer en coach. Blog 11 gaat over tijd voor jezelf nemen. Waarom is dat soms zo lastig? En welke onderliggende redenen zie ik in mijn praktijk?

Onlangs sprak ik een HR-manager over het ziekteverzuim binnen haar bedrijf. "Ons ziekteverzuim is best hoog. Wat mij opvalt is dat medewerkers die omvallen vaak jonge ouders zijn. Normaalgesproken kunnen onze medewerkers het werk goed aan. Maar met een jong kind niet meer."