'Tuurlijk houden we contact!' 'En nee hoor, als ik verhuis dan verandert er helemaal niks.' Wie heeft er niet zo'n belofte gehoord om vervolgens een vriendschap een langzame, of soms een snelle dood te zien sterven?
Twitter = ik moet plassen. Facebook = ik heb geplast. 4square = hier plas ik. Youtube = bekijk deze plas! LinkedIn = ik kan heel goed plassen. (Willem Karssenberg)
Mensen eisen graag hun gelijk. Is het niet linksom, dan rechtsom. Als ze vinden dat twee mensen niet bij elkaar passen en na tien jaar gaan ze uit elkaar zeggen ze: 'Zie je nou wel, ik had gelijk.' Als een man na jaren van speculatie uit de kast komt en vertelt dat hij homoseksueel is, zeggen ze: 'Ik zei toch dat hij homo is?'
Hoe makkelijk is het om in je eigen vertrouwde wereld te blijven. Om te blijven doen wat je dagelijks doet. Zonder dat je enig idee hebt of je ergens kunt verbeteren. Je functioneert op de automatische piloot en slaapt graag in je eigen gecreëerde berenhol.
Mensen zijn gewoontedieren en houden niet van verandering. Zodra ze een beeld van een situatie hebben gevormd blijft dat beeld als een kras op een steen in het geheugen gegrift. Dat geldt ook voor meningen over mensen. Al bij het eerste contact krijgen mensen een stempel. Aardig. Niet aardig. Arrogant. Open. Vriendelijk. Luidruchtig. Introvert. Suf... Dat helpt om de wereld overzichtelijk te houden.
Apetrots, vol energie en hyper. Ik kan nauwelijks verwoorden hoe ik me voel. Na maanden van nadenken, twijfelen, overwegen, uitstellen en de andere kant op kijken hakte ik vorige maand de knoop door. De training Mental Fitness 4U was geboren. Ik kon eindelijk mijn passie voor de sportschool combineren met het mentale! Nauwelijks twee weken terug verkondigde ik voor het eerst in een van mijn lessen op de Sportlagune dat ik deze training ga geven. Sinds gisteren is de groep officieel vol.
Irritatie is een rotgevoel dat je zo snel mogelijk uit je systeem wilt deleten. Het liefst wil je dat de persoon die je irriteert stopt met datgene wat jou stoort. Spannender is het om je irritatie te onderzoeken. Diegene die je graag achter het behang wilt plakken kan jou namelijk erg veel leren.
Zojuist heb ik een gesprek gehad met een pensioenadviseur. De gedachten die ik tijdens dit gesprek had zal ik maar niet delen. Maar godallemachtig. Wat is praten over je oudedagvoorziening gruwelijk saai.
Ik blog over van alles en nog wat. Uit marketingoogpunt zou dit niet handig zijn. Volgens de 'regels' zou ik me als deskundige moeten neerzetten. Wereldwijd via mijn expertise duidelijkmaken dat IK diegene ben om in te huren als tekstschrijver, mental coach of trainer.
Een tijdje terug vroeg ik aan een sportschoollid: als jij nou een training zou mogen volgen? Wat zou je dan willen leren? Of wat zou jij dan willen bereiken? Het antwoord was grappig maar tegelijkertijd liet het me nadenken. Deze dame vroeg om een toverstafje.
'Weet je dan wat je passie is?' Deze vraag kreeg ik gisteren via Twitter. Goede vraag. Ik kan veel, doe veel en vind veel dingen leuk. Ik hobbel graag van de ene afspraak naar de andere en ben erg blij met de activiteiten die ik doe. Toch knaagde er de afgelopen maanden iets bij me. Een gevoel dat me vertelde dat het tijd wordt voor duidelijkheid. Een heldere focus op datgene wat ik ècht wil.
Vandaag moet ik denken aan een Oosters verhaal. In dit verhaal bezoekt een reiziger een dorp. Deze reiziger vraagt aan een vrouw die langs de weg zit het volgende: "Wat voor soort mensen wonen er in dit dorp?"
Gisteren had ik een boeiend gesprek met een sportschoollid. Direct werd me duidelijk wat het allerbelangrijkste is van business doen: vertrouwen scheppen. Een opdrachtgever moet niet het idee hebben dat je onkundig bent. Een 'naaier' die te veel factureert. En last but not least: de ander moet weten dat je kwaliteit levert. En dat je gepassioneerd bent over datgene wat je doet.
Zodra de avonden kouder worden, het sneller donker wordt en de uitnodigingen voor feestjes binnenstromen waarbij duidelijk wordt vermeld dat partners ook van harte welkom zijn, vraag ik me echt af: ben ik de enige single hier in Nederland?!
Eigenlijk maakt het niet uit wat ik over mezelf schrijf. Wat ik schrijf, qua emoties, gedachtes en gevoelens is toch niet uniek. Iedereen maakt angst mee, verdriet, boosheid en frustratie. Dus waarom zou ik me verschuilen achter een gemaakt masker?
Als je een leven leidt zonder uitdagingen, obstakels, problemen en dilemma's val je langzaamaan in een levende slaap. Wat ben ik blij dat ik zo nu en dan rotmomenten of -dagen heb. Want zonder dalen kun je geen pieken ervaren.