Door de jaren heen heb ik 6 richtlijnen voor een optimale mentale gezondheid vastgesteld. 1. Ken jezelf. 2. Heel jezelf. 3. Zorg (fysiek) voor jezelf. 4. Accepteer jezelf. 5. Verbind jezelf. En 6. Versterk jezelf. In deel 1 maakte je kennis met de eerste 3 pijlers. In dit blog lees je meer over pijlers 4 tot en met 6.
Voordat ik naar pijlers 4 tot en met 6 ga wil ik nogmaals vertellen waarom ik deze pijlers heb vastgesteld. De WHY.
Al sinds mijn tienerjaren ben ik gefascineerd door mentale gezondheid en mentale fitheid. Als psycholoog heb ik misschien wel een paar duizend mensen een training, presentatie of masterclass gegeven, gecoacht, begeleid en behandeld. Steeds heb ik mijn inzichten bijgeschaafd. Op dit moment heb ik 6 pijlers vastgesteld voor een optimale mentale fitheid. Want je goed voelen, daar heb je voor een groot deel zelf invloed op! In dit blog maak je kennis met de 3 eerste pijlers.
Ik ben ze vaak genoeg in de spreekkamer tegengekomen. Mensen die vooral erg goed voor anderen kunnen zorgen, maar niet voor zichzelf. Met als gevolg stress, onrust of burn-out gerelateerde klachten. Zichzelf overbelasten doen mensen natuurlijk niet expres. Het sluipt erin. Vanwege een hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Extra werk dat gedaan moet worden. Of een druk gezin waarvoor gezorgd moet worden. Goed voor jezelf zorgen is dan extra belangrijk. Maar waarom is dat zo moeilijk? En hoe kun je ervoor zorgen dat je niet ziek wordt door je werk, gezin, vrienden of andere verplichtingen?
"Geld verdienen is het probleem niet. Maar ik zou zo graag meer werkplezier willen ervaren. Ik wil antwoord hebben op de vraag welke opdrachten mij echt gelukkig maken. Waarom lukt dat niet?" Deze vraag kreeg ik onlangs van een zelfstandig ondernemer die geïnteresseerd was in een coachingstraject. Een simpel antwoord is er niet. Er zijn talloze redenen waarom mensen niet goed weten wat bij ze past. Grote vraag is vooral: hoe kom je er wél achter?
Al als een klein meisje vroeg ik me af wat ik op deze wereld deed. Ik keek om me heen en voelde me anders. Alleen. Onbegrepen. Enigszins somber. Toen ik tiener werd, was dat niet anders. Ik probeerde van alles en nog wat om mezelf gelukkig te maken. Daarbij luisterde ik vooral naar mijn ouders, mijn klasgenoten, vriendinnen en andere mensen om mij heen. Het recept voor geluk dacht ik te vinden in goed leren, hoge cijfers halen, studeren, uitgaan, een leuke vriend vinden en uiteindelijk een droombaan vinden.
Sinds 1 november werk ik niet meer als psycholoog bij HumanCapitalCare. De komende periode neem jullie graag mee tijdens mijn eigen zoektocht naar een nieuwe werkuitdaging. Stap 1 is ontdekken wat ik wil. Hierbij is het vooral belangrijk om te ontdekken wat mij plezier geeft en waar ik echt blij van word. Voor mij (en voor veel mensen met mij) is dat niet altijd even eenvoudig. Niks om voor te schamen. Want waar je werkplezier van krijgt kan variëren naarmate je ouder wordt. Daarnaast krijgen we tijdens het leven te maken met verschillende factoren die jouw diepste werkverlangens kunnen vertroebelen. Wat zijn deze factoren?
Niet lekker in je vel zitten. Negatieve gedachten. Piekeren. Somber zijn. Faalangstig zijn. Burn-out gerelateerde klachten. Al eerder schreef ik 2 blogs over klachten die kunnen ontstaan op het moment dat er een mismatch is tussen jou als persoon en jouw baan. Maar hoe kom je erachter dat jouw baan geen match (meer) is? En welke vragen kun je jezelf dan stellen? In dit blog zal ik hier verder op ingaan.
Huisarts, praktijkondersteuner, cardioloog, MDL-arts, acupuncturist, logopedist, haptonoom, osteopaat. Voordat Sam bij mij terechtkwam had hij al vele hulpverleners en therapeuten bezocht. En nu kwam hij bij mij: "De experts zeggen dat er geen medische oorzaak is voor mijn klachten. Ze denken dat het stress is. Daarom zit ik nu hier."
Hoe kan het zijn dat iemand van de een op de andere dag plotseling uitvalt?' Ik wil het snappen, vroeg laatst een manager aan mij. 'Als het niet goed gaat, dan trek je toch aan de bel?' Ja en nee. De meeste mensen die met burn-out-gerelateerde klachten ziek worden kunnen achteraf prima vertellen waar het mis is gegaan. Anderzijds is het niet eenvoudig om de sluipende opbouw van een burn-out te herkennen. Daarnaast willen veel mensen uit schaamte of faalangst niet toegeven dat het minder goed gaat. Kortom, verschillende factoren spelen een rol. Wat zijn deze factoren? En hoe kun je voorkomen dat je compleet opbrandt?
Toen ik jaren geleden voor het eerst kennismaakte met de ademmethode Liquid breath vond ik het eerlijk gezegd niet fijn. Ik voelde me tijdens deze ademsessie enorm ongemakkelijk en dacht: dit is niks voor mij. Toch bleef ik door de jaren heen gefascineerd door de mogelijkheden om via ademhaling te werken aan fysieke en mentale gezondheid. Inmiddels ben ik opgeleid tot Liquid breath trainer en zet ik deze methode in tijdens psychologische behandelingen. Met succes: zeker 95% van de medewerkers rapporteert een positief effect.
"Vind je je werk leuk?" Het lijkt een simpele vraag. En een vraag die snel en goed te beantwoorden is. Dat zou je tenminste denken. Toch spreek ik veel medewerkers in de spreekkamer die niet altijd een duidelijk antwoord geven. Voor mij is dat een signaal om te onderzoeken of iemand wel op de juiste (werk)plek zit. Is dat niet het geval, dan is de kans groot dat iemand allerlei vage fysieke en mentale klachten ontwikkelt zoals onzekerheid, somberheid, faalangst, hartkloppingen, piekergedrag, perfectionisme of onrust.
"Heb je nog een tip voor me?", vroeg ik een cliënt, nadat ons traject was afgerond. "Ja, dat heb ik. Dat je yoga eerder in de behandeling introduceert. Pas toen we samen yoga gingen doen en ik op dat gebied huiswerk kreeg, voelde ik vooruitgang. Ik had nooit gedacht dat yoga in combinatie met gesprekken zoveel zou opleveren. Bedankt daarvoor!"
Op 10 oktober 2019 trad ik officieel in dienst bij HumanCapitalCare. Inmiddels zijn we 1 jaar verder en is mijn contract verlengd. Een goed moment om terug te blikken. Kort samengevat: ik heb ontzettend veel geleerd. En wat zit ik toch goed op mijn plek!
Inmiddels werk ik ruim 2 maanden bij HumanCapitalCare. En ik kan niet anders zeggen: ik ben blij met de stap die ik heb genomen.
Juli 2005. De maand en het jaar waarin ik officieel als zzp'er begon. Ruim 14 jaar later besluit ik om in loondienst te gaan. Wat een enorme verandering. En wat heb ik er zin in!
Een van mijn opdrachtgevers vertelde het volgende: 'Mijn medewerkers klagen dat het zo ontzettend druk is. Ik wil weten of het daadwerkelijk zo druk is, of dat ze zich druk maken. Want daar zit toch echt een wezenlijk verschil in.'